لذتی تا عمق جان

 

1. نمی دانم شده است که تا کنون آرمان هایی داشته باشید که در راه آنان در آن لحظات ناب اندیشیدن هایتان بذل جان را در راه تحقق آن آرمان ها را معقول و بلکه حتی ناچیز بدانید ؟ من کهبسیار شده است و تا کنون هم بر آن بوده ام که معیار و ملاکم همین آرمان ها و ارزش ها باشد .

2. همیشه در این اندیشه بودم که در این چند سال که فضای گفتمانی کشور 180 درجه تغییر نموده است و همه از عدالت دم می زنند و از ناعدالتی فغان بر می آورند و حتی آنان که تا دیروز چیزهایی دیگری می گفتند امروز با پیشوند عدالت آن را مطرح می نمایند آیا باید باز هم باشند افرادی که به سبب مطالبه ی عدالت و مقابله با فساد و کلاهبرداری به دلیل مثلا اقدام بر علیه امنیت و تشویش اذهان عمومی دستگیر شود و مدتی هم به زندان افتد و در ادامه هر چه بانگ برآری که بابا این که داره در راستای اهداف نظام و دستورات دینی حرکت می کنه فایده ای نداشته باشه ؟ ولی این همین امسال دیدیم این ماجرا را .

3. شاید باز هم شده باشد که در راه انجام کاری مرارت های فراوانی کشیده باشی و طعنه و زخم زبان های فراوانی را به جان خود خریده باشی فقط به خاطر آن که ایمان داشته ای که کارت هم نیتا و هم عملا درست بوده است و در راستای دستورات دین ولی به یک باره فردی از جنس دین با تشکرش حالی به تو بدهد که تا عمر داری مزه اش زیر زبانت که نه تا عمق جانت نهادینه شود و انرژی ات را چند برابر کرده باشد . جدا که تصورش هم شیرین است چه برسد به تحققش .

4. سخن از علیرضا جهان شاهی طلبه ای سیرجانی است که در مقابل زمین خواری های افرادی قیام کرد و آن گاه که دید دادش به جایی نمی رسد اقدام نمود به پیاده روی از سیرجان تا تهران و در همین استان خودمان بود – شهر آباده – که متوقفش کردند و بازداشت . حالا آزاد شده است آن هم چه آزاد شدنی : خودتان بخوانید :

" به فرمان مقام معظم رهبری، علیرضا جهانشاهی طلبه‌ی سیرجانی که به زمین‌خواری گسترده در سیرجان معترض شده بود و پیاده از سیرجان به سمت تهران در حرکت بود، آزاد شد. ایشان خطاب به طلبه‌ی سیرجانی فرمودند: شکرا لله مساعیکم. "

خوشا به حالت ای مبارز عدالتخواهی

-----------------------------------------------------------

پ . ن (1) : روز 5 فروردین ماه ساعت 9 و نیم تا 12 و نیم همان طور که از مدت ها قبل همه مطلع شده اند همایش " تارنمای سبز " اولین همایش سایت ها و وبلاگ های کازرونی در سالن اجتماعات کانون رضوان برگزار می گردد . فکر نمی کنم که کسی برای حضور در خانه ی خودش در انتظار دعوت دیگری باشد اما با این همه من که مشتاق به دیدار بسیاری از هم شهریان وبلاگ نویس در این همایش هستم .  

پ. ن (2) : تا ساعاتی دیگر وارد سالی جدید می شویم و در این یک سال ممکن است از جانب حقیر تحت وبلاگ هرکدام از بزگواران سبب تالمی ایجاد شده باشد که امیدوار به بخشش فراوان شما هستم . ممنون می شوم که حلال فرمایید .

پ.ن (3) : در این روز جمعه که مصادف شده است با تحویل سال 88 پیامکی رسید که بد ندیدم تا عرضه کنم :

بی تو این جا همه در حبس ابد ، تبعیدند

سال ها ، هجری شمسی

همه بی خورشیدند

سیر تقویم جلالی

به جمال تو خوش است

فصل ها را همه با فاصله ات سنجیدند

تو بیایی

همه ساعت ها ، ثانیه ها

از همین روز

همین لحظه

همین دم

عیدند