سیاه نمایی، ممنوع!!!

یکی از کلیدواژه‌های مورد تاکید رهبری از مدت‌ها قبل تا کنون بحث امیدبخشی به جامعه و ترویج نگاه مثبت به آینده کشور عزیزمان است. آینده‌ای که بر اساس شواهد و قرائن بسیار نزدیک است و اندک مقاومتی می تواند دروازه‌های پیشرفت را به روی ملت عزیزمان بگشاید. این رویکرد رهبری در دیدار با شاعران نیز نمودی ویژه یافت. آن‌گاه که پس از قرائت شعری از جانب امید مهدی نژاد و در ازریابی شعر وی گفتند: " غزل شسته رفته و خوبی بود. طنز خوبی هم داشت ولی در آن بیت یکی مانده به آخر با «نه امیدی» من موافق نیستم. هر کاری که ما می‌کنیم چراغ امید را خاموش نکنیم....خوبه اگر این بیت را به مضمون امید تبدیل کنید. هر فکر و مرامی انسان داره باید امید را زنده نگه دارد".

آسیاب به نوبت!!

یادم می‌آید در ایام تبلیغات انتخاباتی سال 1384، دانشگاهی حجت‌الاسلام خاتمی را دعوت کرده‌بود تا دکترای افتخاری به وی اعطا کند. به رسم مراسم دریافت دکتری و فارغ‌التحصیلی، وی لباس فارغ‌التحصیلان را پوشید لکن از پوشیدن کلاه آن، امتناع نمود. سپس در سخنرانی بعد از اعطای این دکترای افتخاری دلیل این کارش را جلوگیری از این‌که کلاه دیگری به سرش برود دانسته و اظهار تعجب کرد که چرا این همه کاندیدا بر سر کلاهی که هشت سال بر سر او رفته‌است دارند با هم رقابت می‌کنند؟ خبرنگاری از احمدی نژاد پاسخ سوال خاتمی را طلب کرد و او هم در جواب گفت: باید از خودشان پرسید که چکار کرده اند که این اتفاق افتاده‌است؟

این روزها گویا حال و هوای آن روزهای خاتمی را احمدی نژاد دارد تجربه می‌کند با این تفاوت که در فضای انتخاباتی سال 1384 خاتمی چند کاندیدایی داشت که داعیه اصلاح‌طلبی داشته‌باشند و یا آن که دست حمایت علنی وی را پشت خود ببینند هرچند برای‌شان فایده‌ای نداشته باشد و امروز احمدی‌نژاد از این هم محروم است. آن روز، ۸ کاندیدا بودند و امروز ۸ کاندیدا؛ آن روز غالب کاندیداها به سیاه‌نمایی شراط موجود می‌پرداختند و امروز هم همین شرایط حاکم است.

ای کاش ...

 

- ای کاش تایید صلاحیت انتخابات یازدهم ریاست جمهوری، فردای انتخابات دهم ریاست جمهوری برگزار می شد و مشایی رد می شد تا معلوم شود که نه مشایی و نه احمدی نژاد اهل آبستراکسیون علیه انقلاب نیستند و حتی مصداق تشکر رهبر عزیزمان می شوند. ای کاش این اتفاق آن روزها می افتاد تا بر همه آن هایی که 4 سال بر طبل جریان انحرافی کوبیدند و جریان جریان کردند می فهمیدند که جریانی وجود ندارد که اگر داشت الآن کو؟ کجایند؟ البته این را می شد از فردای انتخابات مجلس نهم هم که قرار بود بریزند و بپاشند و 150 کرسی مجلس به دست بیاورند فهمید و این قدر سیاسی کارانه بر طبل بی خردی و بی تقوایی نکوبید. ای کاش این اتفاق آن روزها می افتاد تا این قدر طرح های دولت به عنوان خریدن مردم برای رای دادن به مشایی از سوی مجلس رد نمی شد و به سلامت نفس و صداقت مردم مان توهین نمی شد چه اگر واقعا این نبود این بار چرا مجلس یارانه ها را افزایش نمی دهد و هزینه سوخت را افزایش می دهد و البته که این اقدام هم در جهت حمایت از قشر مستضعف جامعه هست!!!!

ایام انتخابات ، ایام امتحان است

 

ایام تبلیغات انتخاباتی که می شود ملاک و معیار همه چیز فرق می کند . اصولا بهتر است که بگوییم اصلا دوران ، دوران بی ملاکی و بی مرامی می شود و اغلب برای جمع آوری آرا و متوجه کردن انظار حتی از مهم ترین و شاید یکی از فصل الخطاب ترین استدلال هایشان دست شسته و روی به چیز دیگری می آورند . ایام بدی است این ایام ؛ چرا که هر کسی می خواهد کمر حریف را بر زمین بخواباند و خود دست هایش را به نشانه ی پیروزی بالا برد . کسی نامه ی سرگشاده ای می نویسد و البته دیگری پاسخی برای او می نگارد .

به خود گرفتن های درست

 

1. یکی از اصول اساسی حفاظت و مراقبت از حکومت ها و دولت ها اصل « نقد » است که در تعابیر اسلامی ما و از جانب مولای متقیان هم بر لزوم آن از جانب مردم در جامعه اسلامی و انتقادپذیری از جانب زمامداران و حکام تاکید شدیدی گردیده است .

2. اصولا در محاورات و گفتارهای سیاسی روزانه و یا حتی در صحبت هایی که به صورت روزمره در میان مردم استفاده می شود جملاتی با افعال مجهول که نشانه ی آن عدم مشخص شدن مخاطب این جملات است گفته می شود که به سبب برداشت منفی و سوء ظن افراد به فرد سخنگوی این دست جملات ، گاهی سبب برداشت هایی از این نوع سوءتفاهم شده و به قول معروف صحبت آن فرد را « به خود خریده » در مقام پاسخگویی به آن بر می آیند که این خود البته نشان از این است که آن ها خود را شایسته ی نواخته شدن به این صحبت ها دانسته و لذا در صدد پاسخ گویی برآمده اند .  

3. این روزها بازار این گونه صحبت ها – که تا حدودی که نه تقریبا کاملا درست است – و آن برداشت ها – که از مغالطه ای ریز سرچشمه می گیرد – گرم است . این می گوید و او خط و نشان کشیده و جواب او را به افشاگری و پاسخ صریح می نوازد گو این که حافظه ی تاریخی مردم این قدر اوضاعش خراب و افتضاح است که فراموش می کنند که چه کسانی بودند که در کارزار های سیاسی دم از چیزی می زدند و در عمل کارشان چیزی دیگر بود . در موردی سکوت نموده و نگاهی به ارزش و اعتبار و بزرگی فرد از دست رفته نمی کنند و در موردی مشابه آن را به بحرانی ملی تبدیل می نمایند تا شاید از این حادثه طرفه ای برای چند سال آینده بسته مرگ سیاسی خود را به عقب بیندازند .

4. نتیجه ی اخلاقی از این بحث این شد که در روزگار نسبیت پارامترهای انسانی – البته نه بر اساس آموزه های دنی بلکه بر اساس داده های غلط عقل بشری که منجر به این نتایج اسفناک شده است - انتقاد و آزادی و خشونت و مردمسالاری و حکومت اکثریت و ... هم خوب است اما تا آن جا که برای ما باشد و در غیر این صورت هر روز یکی را به مسلخ برده منتظر این می مانند که از برای فردا کدام یک را باید این گونه سازند . این مهم تا آن جا میرود که روندی را در یک پروژه ی ملی که تا دیروز خلاف بود و بر ضد مصالح عمومی و فرد مسوول آن ، گاهی در ردیف جانیان بزرگ جهان شمرده شده که ارزش هایس انسانی – با همان توضیح قبل - را یکی یکی نابود ساخته به دلیل منافع سیاسی راه او درست ، منشش متعلی و البته در راستای منویات و باورهای آنان ارزیابی شده او را مفتخر به مدال هایی رنگارنگ می نمایند . خداوند ان شاءالله به همه ی ما تقوی عنایت کند .