حلقه مفقوده

 پس از آن که « ابن خلدون» به عنوان اولین نظریه پرداز علوم جامعه شناسی، انسان مدنی بالطبع را شایسته ی نظامات اجتماعی دید، شاید هیچ گاه خود او نیز تصور این همه دقّت و ظرافت را در جوامع مردم سالار کنونی نمی نمود؛ جوامعی که بسته به میزان سواد و تأثیر گذاری سیاسی، اجتماعی و اقتصادی هر فرد، جایگاه خاصّی را در مناسبات اجتماعی برای او پیش بینی نموده است به نحوی که با توجه به شاخصه های مذکور، نوعی تقسیم کار در اداره ی جامعه وجود دارد. این امر زمانی جالب و البته قابل توجه می نمایاند که دوستداران مباحث اجتماعی متوجه می شوند که حتی در میان اندیشمندان جامعه و حاکمان و دولتمردان نیز نوعی ارتباط و تقسیم کار نهادینه شده، حاکم می باشد، بدین صورت که مسوولیت تولید ایدئولوژی و مطالعات استراتژیک و نظری و ترسیم خط مشی ها و سیاست ها بر عهده ی اندیشمندان بوده و عملیاتی نمودن آن در عرصه ی سیاست داخلی و خارجی بر عهده حاکمان می باشد تا جایی که در بسیاری از موارد سیاست دولت ها، ترجمان اندیشۀ متفکران آن قوم است و البته حوزه ی ممنوعه ی حاکمان این قبیل جوامع نیز، همان حوزه ی اندیشمندان و متفکران است

برای خواندن ادامه مطلب آدرس زیر را کلیک کنید:

http://salmancity.blogfa.com/post-68.aspx