ضایعه ای بزرگ

                                  

                               

 

نمی دانم چرا نمی شود خیلی از اوقات انسان ، مکنونات قلبی خویش را بدون هیچ واهمه و یا حتی مشکلی بیان کند ولی چه کنم که بسیاری از اوقات واژه ای مناسب از برای این احساسات یافت نمی شود . این سومین ضایعه ی بزرگ جهان تشیع است که رخ داده است و آن هم در فاصله ای کمتر از یک سال !!!! . سه عالم بزرگ که هرکدام قسمتی از عظمت علمی – اخلاقی حوزه ی مبارکه و مقدسه ی علمیه ی قم را بر دوش می کشیدند . چه می توانیم بگوییم جز این که خداوند آنان را با اهل بیت محشور کرداند که عمرشان را در راه گسترش منویات آنان صرف نمودند .

امروز که در وبلاگ هم شهریان وبگردی می کردم ، وبلاگی را دیدم که آخرین پستش را به رحلت این عالم بزرگ اختصاص داده و بر او خندیدم . یادم می آید چند سال پیش که زمان تایید صلاحیت کاندیداهای مجلس هفتم بود حضرت آیت الله مشکینی برای تاکید بر صیانت و حفاظت از جایگاه های مدیریتی نظام ،در خطبه های نمازجمعه ی قم  با مثالی شیوا خطاب به شورای نگهبان فرمودند : « همان طور که اگر فضله ی موشی در غذایی بیفتد آن غذا را نجس می کند ، آقایان از شما می خواهم که جلوگیری کنید از این که هر کسی وارد این مجلس شود » - نقل به مضمون - و فردای آن روز بود که هم فکران و دوستان سیاسی همین دوست وبلاگ نویسمان چه ها که بر سر حضرت ایشان نیاوردند . در هر حال امیدوارم خداوند به ما قدرت حق گویی را در همه حال بدهد ، حتی اگر بر خلاف برخی از منافع ما باشد . انصاف و حق مداری نعمت بزرگی است که برخی پس از مدت ها یادشان می آید که در فلان مورد اجحاف و ظلم کردند و نه حق طلب .

تا بعد حق نگهدارتان