همتتان بلند ای مردم قائمیه!!!

دو روز پیش بود که خبر مفتخر شدن قائمیه به قدوم شهدای گمنام در من حسی دوگانه بوجود آورد. حسی ممزوج از شعف و خوشحالی زایدالوصف و غم و اندوهی جانکاه. بیاد آوردم تلاش های مخلصانه جمعی از دوستانم را، 7 سال پیش و پیگیری های مجدانه ی سردار امیری – فرمانده وقت تیپ دوم امام سجاد(ع) – به منظور عزیمت 7 پرستوی گمنام به دیارمان که سرانجامی دردناک یافت و 7 سال غربت و تنهایی این بزرگ مردان را در پی داشت.

مطمئنم مردم ولایت مدار و حق شناس قائمیه و روستاهای محل عبور این سروقامتان سنگ تمام گذاشته اند برای بدرقه شان، همان طور که آن سال غوغایی شده بود در کازرون و شهر جانی دوباره گرفته بود ولی در تردیدم از همت مسوولانشان که نکند بار دگر نیاز به تغییر مسوولی باشد و تنهایی مسوولان دلسوز تا یاوری پیدا کنند این جان بر کفان شیرمرد .

بیاد آوردم سلب مسوولیت هایی که نهادهای مسوول از خود می کردند و سپس قول های سر خرمن شان را و صد البته اطلاعیه روز تشییع که نام هر کسی و اداره ای که حتی یک قدم هم بر نداشته بود به این امید که گزارش کنند که ما هم هستیم و چه زود همه جز اندکی نیست شدند.

این چند سطر را و این همه درد گفته و ناگفته را فقط برای مردم شریف قائمیه نوشتم که همت بلندتان را از همین امروز به کار گیرید و بدانید که : " پیکر معطر و مطهر شهیدان هر جا آرام گیرد، یاد مبارک و آرام بخش و بهجت انگیز خود را در فضا می پراکند و صفا و معنویت می آفریند. " و هیچ به امید این و آن ننشینید و سعی کنید برگ زرینی در بزرگداشت شهدای گمنام کازرون در تاریخ این دیار رقم بزنید.

عرصه ای بلند تشکیل  شده است از برای مردمان قائمیه و آنان را به خودآزمایی در این عرصه دعوت نموده است و امیدوارم که این مردم سربلند این عرصه باشند.