اشراق

یادداشت های یک فرهنگ دوست
جمعه, ۸ دی ۱۳۹۱، ۱۰:۰۶ ب.ظ

عمارگونگی در شرایط حاضر

در تاریخ سی و چند ساله نظام مقدس جمهوری اسلامی، انتخابات و در راس آن انتخابات ریاست جمهوری همواره منشا تحولات اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی فراوانی بوده است که ارکان مختلف جامعه ایرانی را دستخوش تغییرات کرده است. تغییراتی که از پایین ترین مراتب اجرایی تا ارایه گفتمان های جدید را دربر می گیرد. اتفاقات سال 88 که در همان ایام - و به درستی - به فتنه 88 مشهور شد و در برخی جراید، آن سال را سال هزار و سیصد و فتنه نام گذاری می کردند نیز از این قاعده مستثنی نبوده است.

گمان نمی کنم که هیچ منتقد منصفی وجود داشته باشد و تلخی اتفاقات آن سال، کامش را تلخ نکرده باشد و هم چنین مجموعه اتفاقاتی که در آن سال روی داد و منجر به 8 ماه دفاع مقدس گردید را کمتر کسی بدون ندای " این عمار " رهبر معظم انقلاب بتواند تصور کند. مجموعه سکوت ها و اعوجاج روی خواص و نخبگان نظام در آن برهه را باید بزرگترین آسیب انقلاب دانست که منجر به ورود سراسر قدرت و مظلومانه رهبری عزیزمان از ساعات اولیه اعتراضات و روشنگری های مداوم ایشان شد . اما اکنون و پس از گذشت 3 سال از آن 8 ماه دفاع مقدس، آیا هنوز ندای رهبری در این برهه زمانی " این عمار " است؟ اگر ندای ایشان همان ندای قبلی است آیا رفتار عمارگونه فقط به دعوت مردودین و ساکتین فتنه به توبه ای چون توبه برادران حضرت یوسف (ع) خلاصه می گردد؟ آیا به صرف انجام توبه – آن هم در این شرایط عزلت فتنه گران -  از عمل صورت گرفته، می توان حکم به شایستگی کنشگری اجتماعی – سیاسی داد و یا آن که برائت جویی از فتنه و فتنه گران وارد مرحله ای جدید و دارای مختصاتی ورای آن چه در آن روزها روی داد، شده است؟ بی شک نگاهی اجمالی به رویکرد رهبر معظم انقلاب، می تواند در پاسخ به سوالات مذکور راهگشا باشد.

همه ما به درستی می دانیم که حضرت امام خامنه ای (مدظله) در آن روزهای آشوب و مقاومت، علمدار روشنگری و دعوت به همراهی با نظام و همراهی ننمودن با دشمنان و جدا نمودن راه از فتنه گران بود و در آن روزها، جدایی از فتنه گران عدم شرکت در تجمعات و ابراز انزجار و مخالفت با آن آشوب ها خلاصه می شد. تبری جستن در وادی عمل مفهوم پیدا می کرد و البته متکی به درک عملیات سراسر فریب دشمن از طریق مشاهده دشمن آشکار و ایادی حاضرش. حضرتشان تا مدتی در هر صحبتی که داشتند یادی از آن اتفاقات شوم می کردند و به مرور میخ های نهایی را به تابوت فتنه و فتنه گران می کوبیدند و از این طریق مردم را به ابعاد متفاوت فتنه آشناتر می ساختند.

مدت زمانی بعد اما و به موازات این روشنگری های مداوم، دفتر مقام معظم رهبری اقدام به راه اندازی سلسله نشست هایی با عنوان " نشست اندیشه های راهبردی " نمود و از این طریق موضوعاتی چون " زن و خانواده، عدالت، آزادی و ... " را مورد مداقّه جدی اندیشمندان و صاحب نظران مختلف قرار داده و در انتها نیز شخص رهبر معظم انقلاب در رابطه با موضوع محوری هر جلسه به ارایه راهکارها و نظریه پردازی در آن موضوع می پرداختند. در کنار برگزاری این جلسات در برخی سخنرانی های دیگر، ایشان به بیان مواردی چون لزوم اندیشیدن در باب " تغییر نظام اجرایی کشور از ریاستی به مدل های ممکن دیگر " و یا بحث " سبک زندگی " و یا " تئوری جنگ اراده ها " پرداختند و ضمن ارایه سوالات مهم، اساسی و بنیادین، اندیشمندان را به نظریه پردازی در این ساحت ها  فراخواندند.

اندک دقتی در این رویکرد و ربط دادن مجموعه اقدامات رهبر فرزانه انقلاب، ما را به راهبری ای حکیمانه از سوی ایشان رهنمون می سازد که شاه کلید درک آن " تقویت زیرساخت های جامعه دینی " است. زیرساخت هایی که دست بر قضا، محل برنامه ریزی های بلندمدت دشمنان دین و مردم این سرزمین و پیش زمینه های شکل گیری فتنه 88 بوده است. به عبارت دیگر، ایشان با ورود به مسایلی بنیادین چون اموری که گذشت به دنبال مسدود نمودن پیش زمینه های رویدادی چون اتفاقات سال 88 می باشند تا از این طریق ضمن ایجاد فضای نظریه پردازی مبتنی بر داشته های دینی - و نه ترجمه ای و وارداتی – به ساخت سبک زندگی ای دینی بپردازند و در کنار آن مشکلات موجود در نظام سازی دینی را مرتفع نموده تا از این طریق، به پی ریزی تمدن عظیم اسلامی نایل شوند.

در این شرایط اما، دیگر برائت زبانی و عدم ارتباط عملی با فتنه که می تواند آغشته به اغراض سیاسی  و دنیوی باشد – همان طور که در همان ایام و با استفاده از رسانه ملی برخی از اصحاب فتنه به تطهیر خود پرداخته و در ادامه بر مسیر سابقشان پای فشردند – نمی تواند میزان و ملاکی برای شایستگی کنشگری سیاسی – اجتماعی قرار گیرد و عمار گونگی نباید به این تقلیل یابد که برادرانِ یوسف وار، توبه ای کرده و " مافات مضی " را لقلقه زیان کنیم و آنان را جایزالخطا بدانیم. اکنون دیگر وقت آن رسیده است تا به سان سایر کشورهایی که اسلوب انتخاب رییس جمهورشان را ملاک قانون گذاری هایمان قرار می دهیم، ایدئولوزی  و نوع حکومت داری و اداره ی امور فرهنگی جامعه را ، از ملغمه ای که به واسطه وجود اصحاب سهله و سمحه و مرعوبان اندیشه های بی پایه غربی رنج می برد را رهانیده و در مسیر مشخص شده از جانب رهبری عزیزمان طی طریق کنیم. به اصل تفکیک و رعایت شوونات هر جایگاه حاکمیتی و دینی و در راس آن اصل مترقی ولایت مطلقه فقیه  اعتقاد داشته و هر از مدتی با ایجاد گفتمان های زودگذر فضای جامعه را از مسیر خود منحرف نکنیم.

امروز، اگر هنوز هم ندای " این عمار " رهبر عزیزمان به گوش می رسد باید با تلاش مبتنی بر اندیشه های استوار دینی، در جهت واضح نمودن هر چه بیشتر آن زیرساخت ها به ندای شان لبیک گوییم.

در این شرایط اما، بی گمان اگر کسی در فکر بازگرداندن جامعه به مسیر قبلی است و هنوز در فکر آن گونه عمارگونگی است ، اندر خم یک کوچه مانده و قطعا رهبر عزیزمان را تنها گذاشته است.

به امید آن که هر کدام از ما عمارهایی برای رهبرمان باشیم.



نوشته شده توسط مهدی صنعتی
ساخت وبلاگ در بلاگ بیان، رسانه متخصصان و اهل قلم

اشراق

یادداشت های یک فرهنگ دوست

هنر
  • یا مرتضی علی (ع)
کتاب
  • “بوی خوش عطر” رونمایی شد
طبقه بندی موضوعی

عمارگونگی در شرایط حاضر

جمعه, ۸ دی ۱۳۹۱، ۱۰:۰۶ ب.ظ

در تاریخ سی و چند ساله نظام مقدس جمهوری اسلامی، انتخابات و در راس آن انتخابات ریاست جمهوری همواره منشا تحولات اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی فراوانی بوده است که ارکان مختلف جامعه ایرانی را دستخوش تغییرات کرده است. تغییراتی که از پایین ترین مراتب اجرایی تا ارایه گفتمان های جدید را دربر می گیرد. اتفاقات سال 88 که در همان ایام - و به درستی - به فتنه 88 مشهور شد و در برخی جراید، آن سال را سال هزار و سیصد و فتنه نام گذاری می کردند نیز از این قاعده مستثنی نبوده است.

گمان نمی کنم که هیچ منتقد منصفی وجود داشته باشد و تلخی اتفاقات آن سال، کامش را تلخ نکرده باشد و هم چنین مجموعه اتفاقاتی که در آن سال روی داد و منجر به 8 ماه دفاع مقدس گردید را کمتر کسی بدون ندای " این عمار " رهبر معظم انقلاب بتواند تصور کند. مجموعه سکوت ها و اعوجاج روی خواص و نخبگان نظام در آن برهه را باید بزرگترین آسیب انقلاب دانست که منجر به ورود سراسر قدرت و مظلومانه رهبری عزیزمان از ساعات اولیه اعتراضات و روشنگری های مداوم ایشان شد . اما اکنون و پس از گذشت 3 سال از آن 8 ماه دفاع مقدس، آیا هنوز ندای رهبری در این برهه زمانی " این عمار " است؟ اگر ندای ایشان همان ندای قبلی است آیا رفتار عمارگونه فقط به دعوت مردودین و ساکتین فتنه به توبه ای چون توبه برادران حضرت یوسف (ع) خلاصه می گردد؟ آیا به صرف انجام توبه – آن هم در این شرایط عزلت فتنه گران -  از عمل صورت گرفته، می توان حکم به شایستگی کنشگری اجتماعی – سیاسی داد و یا آن که برائت جویی از فتنه و فتنه گران وارد مرحله ای جدید و دارای مختصاتی ورای آن چه در آن روزها روی داد، شده است؟ بی شک نگاهی اجمالی به رویکرد رهبر معظم انقلاب، می تواند در پاسخ به سوالات مذکور راهگشا باشد.

همه ما به درستی می دانیم که حضرت امام خامنه ای (مدظله) در آن روزهای آشوب و مقاومت، علمدار روشنگری و دعوت به همراهی با نظام و همراهی ننمودن با دشمنان و جدا نمودن راه از فتنه گران بود و در آن روزها، جدایی از فتنه گران عدم شرکت در تجمعات و ابراز انزجار و مخالفت با آن آشوب ها خلاصه می شد. تبری جستن در وادی عمل مفهوم پیدا می کرد و البته متکی به درک عملیات سراسر فریب دشمن از طریق مشاهده دشمن آشکار و ایادی حاضرش. حضرتشان تا مدتی در هر صحبتی که داشتند یادی از آن اتفاقات شوم می کردند و به مرور میخ های نهایی را به تابوت فتنه و فتنه گران می کوبیدند و از این طریق مردم را به ابعاد متفاوت فتنه آشناتر می ساختند.

مدت زمانی بعد اما و به موازات این روشنگری های مداوم، دفتر مقام معظم رهبری اقدام به راه اندازی سلسله نشست هایی با عنوان " نشست اندیشه های راهبردی " نمود و از این طریق موضوعاتی چون " زن و خانواده، عدالت، آزادی و ... " را مورد مداقّه جدی اندیشمندان و صاحب نظران مختلف قرار داده و در انتها نیز شخص رهبر معظم انقلاب در رابطه با موضوع محوری هر جلسه به ارایه راهکارها و نظریه پردازی در آن موضوع می پرداختند. در کنار برگزاری این جلسات در برخی سخنرانی های دیگر، ایشان به بیان مواردی چون لزوم اندیشیدن در باب " تغییر نظام اجرایی کشور از ریاستی به مدل های ممکن دیگر " و یا بحث " سبک زندگی " و یا " تئوری جنگ اراده ها " پرداختند و ضمن ارایه سوالات مهم، اساسی و بنیادین، اندیشمندان را به نظریه پردازی در این ساحت ها  فراخواندند.

اندک دقتی در این رویکرد و ربط دادن مجموعه اقدامات رهبر فرزانه انقلاب، ما را به راهبری ای حکیمانه از سوی ایشان رهنمون می سازد که شاه کلید درک آن " تقویت زیرساخت های جامعه دینی " است. زیرساخت هایی که دست بر قضا، محل برنامه ریزی های بلندمدت دشمنان دین و مردم این سرزمین و پیش زمینه های شکل گیری فتنه 88 بوده است. به عبارت دیگر، ایشان با ورود به مسایلی بنیادین چون اموری که گذشت به دنبال مسدود نمودن پیش زمینه های رویدادی چون اتفاقات سال 88 می باشند تا از این طریق ضمن ایجاد فضای نظریه پردازی مبتنی بر داشته های دینی - و نه ترجمه ای و وارداتی – به ساخت سبک زندگی ای دینی بپردازند و در کنار آن مشکلات موجود در نظام سازی دینی را مرتفع نموده تا از این طریق، به پی ریزی تمدن عظیم اسلامی نایل شوند.

در این شرایط اما، دیگر برائت زبانی و عدم ارتباط عملی با فتنه که می تواند آغشته به اغراض سیاسی  و دنیوی باشد – همان طور که در همان ایام و با استفاده از رسانه ملی برخی از اصحاب فتنه به تطهیر خود پرداخته و در ادامه بر مسیر سابقشان پای فشردند – نمی تواند میزان و ملاکی برای شایستگی کنشگری سیاسی – اجتماعی قرار گیرد و عمار گونگی نباید به این تقلیل یابد که برادرانِ یوسف وار، توبه ای کرده و " مافات مضی " را لقلقه زیان کنیم و آنان را جایزالخطا بدانیم. اکنون دیگر وقت آن رسیده است تا به سان سایر کشورهایی که اسلوب انتخاب رییس جمهورشان را ملاک قانون گذاری هایمان قرار می دهیم، ایدئولوزی  و نوع حکومت داری و اداره ی امور فرهنگی جامعه را ، از ملغمه ای که به واسطه وجود اصحاب سهله و سمحه و مرعوبان اندیشه های بی پایه غربی رنج می برد را رهانیده و در مسیر مشخص شده از جانب رهبری عزیزمان طی طریق کنیم. به اصل تفکیک و رعایت شوونات هر جایگاه حاکمیتی و دینی و در راس آن اصل مترقی ولایت مطلقه فقیه  اعتقاد داشته و هر از مدتی با ایجاد گفتمان های زودگذر فضای جامعه را از مسیر خود منحرف نکنیم.

امروز، اگر هنوز هم ندای " این عمار " رهبر عزیزمان به گوش می رسد باید با تلاش مبتنی بر اندیشه های استوار دینی، در جهت واضح نمودن هر چه بیشتر آن زیرساخت ها به ندای شان لبیک گوییم.

در این شرایط اما، بی گمان اگر کسی در فکر بازگرداندن جامعه به مسیر قبلی است و هنوز در فکر آن گونه عمارگونگی است ، اندر خم یک کوچه مانده و قطعا رهبر عزیزمان را تنها گذاشته است.

به امید آن که هر کدام از ما عمارهایی برای رهبرمان باشیم.

نظرات  (۱۳)

سلام حاج آقا.
در روایتی از علی (ع) آمده که فرمودند هر جایی که عمار هست، حق آنجاست.
برداشتی که از این مفهوم حاصل می‌شود این است که عمار قبل از وقوع اتفاقی نسبت به آن مسئله پاسخ داشته و موضع می گرفته است. چیزی که آقای خامنه ای آن را فریاد زدند نه برای مسائل سال 88 بود بلکه برای اتفاقات پیشروی نظام بود. و الا نقش عمار در آن امتحان را خود حضرت آقا بر عهده گرفتند. (به دلیل نبود -حضور کمرنگ- عمارگونه‌ها). از کسانی که بعد از گذشت چند سال تازه همان صحبت‌های رهبری را تکرار می کند و صد البته به مراتب کمرنگ تر از آن صحبت ها، اصلا و نباید توقع بازآفرینی نقش عمار را داشت.
خطر دیگری که احساس می شود خودعمارپنداری گروهی در این برهه تاریخی است. شاید در گذر از این پیچ تاریخی اجبارا باید این تجربه را پشت سرگذاشت و به دید آسیب به آن نگاه کرد. ولی شاخص‌های موجود می تواند عیار این ادعاها را نشان دهد.
وحید جلیلی تعبیری دارد با عنوان دشمن‌شناسان دوست فراموش که متأسفانه واقعیت امر دشمن‌کم‌شناسان دوست فراموش تعبیر بهتری برای بیان فضای کنونی است.
شرم حضور بواسطه ابراز نظر در محضر شما که کاری جز زیره به کرمان بردن نیست!
وبلاگ را هم کمی گردگیری کرده‌ایم قدم رنجه فرمایید خوشحال می‌شویم!
مانا باشید.
یا حق.
۱۶ دی ۹۱ ، ۲۲:۴۲ شهدا پایگاه منتظران مهدی (عج)
یاد شهدا از بهترین راههای مقابله در جنگ نرم است
شهید حیدر بنیادی : اینکه به جبهه رفتم ، نه از روی هواهای نفسانی ، بلکه هدف الله بوده است
۱۵ دی ۹۱ ، ۰۰:۳۶ دبیرخانه نمایشگاه
سلام.
نمایشگاه اقتصاد مقاومتی- در کازرون
(اولین بار در جنوب کشور)
لطفا اطلاع رسانی + لوگوی نمایشگاه را در وبلاگ خود قرار دهید.
تشکر.
دبیرخانه: reseco.onway.ir
۱۴ دی ۹۱ ، ۱۳:۳۵ منتظران مهدی (عج)
السلام ای حامی دین رسول‌الله
یا حسین جان ، یا ثارالله
ای شهید غرق خون فی ‌سبیل ‌الله
یا حسین جان ، یا ثارالله
اربعین حسینی بر قلب امام زمان و بر شما تسلیت باد
۱۲ دی ۹۱ ، ۲۲:۱۶ بنده خدا
بسم الله
بسیار خوب بود
به روزم ومنتظر نظرات شما
۱۱ دی ۹۱ ، ۱۸:۵۹ محمدرضا شجاعی
درود

درست.
بحثی نیست.

کی جرأت کرده آدرس شما رو از کازرون نما حذف کنه؟
کی؟ نه واقعاً کی؟

ولی کلا یاد سالنامه شهروند به خیر.
هنوز از اون بعد از ظهر لعنتی زورم میگیره!

سلام
حالا چرا ناراحت شدین؟!
راست از نظر من پیرو منویات رهبری بودن بدون کم و کاست است (که رهبری هم بر پایه مصالح نظام و اصول و مبانی انقلاب و قانون اساسی نظر می دهند و تصمیم گیری می کنند)
چپ هم از نظر من گروهی است که منویات رهبری رو می پذیرند ولی دوست دارند از یه فیلتر مصلحتی و اصلاحاتی عبورش بدهند و اونوقت قبولش کنند.
شاید دیدگاه من نسبت به این دو گروه اشتباه بوده که باعث شده به شما بگم راست هستین و شاید تعریف راست و چپ از جانب شما یه چیز دیگه باشه.
به هر حال من راست و چپ رو داخل در این نظام میدونم و قصد بی احترامی نداشتم که شما رو راست گرا خطاب کردم.
یا علی

سلام بر آقا مهدی گل!
یا ایام با صفا و بی شیله پیله معصومیه(س) و مشکات شما بخیر.
بهره بردیم از مطلب به جا و درستتون
یا علی

۱۰ دی ۹۱ ، ۲۲:۵۵ غریب فاضل نیا
با سلام و احترام.
مطلب شما را در سایت کازرون خواندم. از دعوتتون هم ممنونم. مطلب خوبی است. واقعیت این است که از اول پیروزی انقلاب تا کنون کسان زیادی در نقش ها ی مختلف و در مسند های مختلف فرصت هایی را بدست آوردن تا به شکل مطلوبی بستر ها و زمینه های دستیابی به اهداف و آرمان های منیع انقلاب اسلامی را فراهم نمایند. اگر منصفانه بخواهیم قضاوت کنیم واقعاً تلاش ها و مجاهدت های خوبی هم از طرف ایشان صورت گرفت ، و می توان گفت دست آورد ها هم کم نبوده است. اما با ین وجود بسیاری از کار ها که اتفاقاً انجام آنها نیازمند از خودگذشتگی و ایثار همان ها بود به شکل مطلوب انجام نشده و آنطور که می بایست سامان نیافته است. شخصاً اعتقاد دارم اهمیت و ضرورت انجام خیلی از آن کار ها هیچ زمان به خوبی درک نشد و هیچ گاه به آنها توجه ویژه نشد. شک ندارم که اگر آن زمان اهمیت بصیرت و عمارگونگی درک می شد امروز حسرت بروز برخی ناروایی ها را نمی خوردیم. نمی خواهم نفرینشان کنم امابی اغراق می گویم دلم از همه کسانی که قدر نعمت انقلاب اسلامی را به خوبی درک نکردند و از فرصت هایی که نظام و در اختیار آنها نهاد به شکل خوبی استفاده نکردند چرکین است.و شک ندارم بخش مهمی از ناکامی ایشان نداشتن معرفت عمیق و بایسته از عظمت آرمان های انقلاب اسلامی بوده است. البته پیرامون این مسئله حرف زیاد است و مجال اندک. شادکام باشید.

۱۰ دی ۹۱ ، ۱۴:۵۴ پسر کازرون
سلام
الان این مطلب رو که خوندم به یاد سخنرانی رهبری افتادم در اون اوج اعتراضات چقدر زیبا بود اون سخنان آخر ...
راستش من قبول دارم که نباید اجازه داد کسانی که اون مشکلات رو به وجود آوردند بازم بیان و خرابکاری کنند ولی آقا مهدی عزیز همه که مثل من و شما نیستند که طرفدار جریان راستیم خیلی ها هم طرفدار جریان چپ و اصلاحات هستند و کشور به رای دادنشون نیاز داره.وقتی نظام عزتش رو نشون میده که مشارکت حداکثری باشه و فقط یه جریان در انتخابات شرکت نکنه تا خیلی ها انتخابات رو تحریم کنند و عواقبش رو خودتون می دونید.من مطمئنم نظر رهبری هم همینه که جریان اصلاحات هم در انتخابات شرکت کنند تا میزان مشارکت بالا بره ولی خوب قبول دارم که نباید اجازه فعالیت به سرشاخه ها و عوامل اعتراضات 4 سال پیش رو داد.
یا علی

۰۹ دی ۹۱ ، ۱۶:۲۶ منتظران مهدی
سلام
از وبلاگ زیبا و مطالب ناب شما بازدید کردم
جدیدا وبلاگی به یاد شهدای مسجد محلمان (مسجد سید ابراهیم کازرون) راه انداختیم که خوشحال می شیم بهمون سر بزنید
۰۹ دی ۹۱ ، ۰۱:۴۶ هیلووسوار
خیلی عجیب نیست!اصلا، اصلا عجیب نیست! حاجی به عقیده من تا بوده چنین فرهنگی بوده که باید در اقلیت باشندو باشید و باشیم...چاره ای نیست جز...خدا تواناتر است و فرهنگ ها نیز قابلیت دارند پس منتظریم و البته سکوت هم جایز نیست
سلام خوبی؟
وبلاگت زشت!!!!نه بابا ناراحت نشو وبلاگت قشنگ امیدوارم هر روز بهتر بشه بازم سعیت را بکن منتظر پستای بدیت هستم
من به وبلاگت اومدم اگه میشه تو هم به فروشگاه من بیا خیلی بدی اگه نیای!!
اگه میشه یه خرید کوچولو مچولو هم بکن! یه خرید کوچولوهاااااااااا.بازم میام خوش باشی

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">