سودای نان

آن وقت ها که گاهی در چرایی عدم شجاعت و صداقت برخی از افراد برایم سوالی پیش می آمد برخی از دوستانم مرا به این نکته توجه می دادند که این امر بخاطر نان است!!! واضح تر  آن که آن فرد مورد توقع بخاطر آن که ورود و خروج مالی زندگیش را بواسطه صداقتش مورد کم و زیاد شدن قرار ندهد مجبور است کاری کند که با آن صفات حمیده منافات دارد.

راستش را بخواهید به سختی باورم می شد و حتی تصورش را هم نمی کردم که فردی بتواند عاقبتش را به دنیای دیگران بفروشد و برای حفظ جایگاه، حقوق، شغل  که همگی از امور غیر واقعی هستند دروغ بگوید، فتنه به پا کند، تهمت بزند، دوستان را خرج منافع شخصیش کند و در وقت مقتضی از بیان حقیقت هم ابا کند و صد البته چون دیگران را می شناسد و می داند  که دیگران چون او به این امور خود را آلوده نمی کنند خیالش راحت باشد.

این روزها به مناسبتی، افسوس می خورم برای افرادی که خود را این گونه درگیر این امور اعتباری کرده اند. سخت است باور کردنش ولی به منجلاب افتادن مان قطعا نتیجه عملکرد خودمان است. خداوند توفیق دهد زودتر به خودمان بیاییم و باور کنیم آن که متکفل روزی ماست خداوند رزاق است و نه انسانها و برای جلب توجه او باید مطابق دستوراتش عمل کنیم.

عجیب خدای را شاکرم که مرا در کسوتی قرار داده است که در بدترین شرایط هیچ گاه درد نان نخواهم داشت و در کنار کسانی قرار داده است که آزادگی و حق مداری خصوصیت تاریخی شان هست و با هیچ کس و هیچ چیز در مقابل انجام وظیفه شان و پاسداری از مرزهای اخلاقی جامعه اندک تعارفی ندارند. واقعا اگر در هر نفس شکری برای این نعمت اعطایی خداوند بجای آورم هنوز هم کم است. شکرا لله، شکرا لله، شکرا لله

 

پ.ن:

- ان الذین قالوا ربنا الله ثم استقاموا تتنزل علیهم الملائکه؛ مصداق اتم و اکملش را شاهدم این روزها

 - عکس بالا کاملا تزیینی است