به‌رسم هم‌سفری؛ نگاهی به کتاب "برادر شفیعم باش"

«سخن گفتن» از توان‌مندی‌ها و ظرفیت‌های بالقوه در فرهنگ و هنر پایداری کازرون به‌اندازه‌ای فراوان‌شده و وضوح آن آشکار گردیده‌است که داد سخن دادن از آن، چیزی به اطلاعات خوانندگان نمی‌افزاید و در این نکته هم که خاطرات برآمده از آن فرهنگ غنی، استعداد تولیدات فراوان و متنوع فرهنگی دارد نیز شکی باقی نمی‌گذارد.

آن‌چه تا کنون از تولیدات فرهنگی و به صورت خاصه در حوزه کتاب در این عرصه اتفاق افتاده‌است از تعداد انگشتان یک‌دست فراتر نرفته‌است و به همین خاطر است که حتی تولید یک کتاب جدید هم مایه خوشحالی فراوان و امیدبخشی زایدالوصفی است. لکن این‌که چرا این اتفاق به‌درستی تا کنون نیفتاده‌است دلایل فراوانی دارد که پرداختن به این دلایل علاوه بر آن‌‌که از حوصله و موضوع این مقاله خارج‌است چون اهتمام و عزم جدی‌ای در این مورد – حتی در حد شنیدن راه‌کارهای فعالان این عرصه-  وجود ندارد به آن نخواهیم‌پرداخت ولی سعی بر آن داریم تا بایسته‌هایی مهم در  تولید یک اثر فرهنگی در این حوزه را مورد بررسی قرار دهیم.

مرثیه ای برای کتاب

مدت هاست که بحث پیرامون شهر فرهنگی و یا پایتخت فرهنگی کشور و به تبع استان های آن ، نقل محافل است و شهرهای بزرگ و در پی آن سایر شهرها در صدد مطرح نمودن خود و توانمندی های خود در این وادی پر مدعا بوده اند و در این میان هستند افرادی که با تکیه بر پتانسیل های بالقوه و توانمندی نیروهای با کفایت و بعضا در حاشیه‌ی کازرونی معتقدند که کازرون نه تنها می تواند پایتخت فرهنگی فارس باشد که حتی می توان از او انتظاری در حد مرکزیت فرهنگی کشور داشت و بی شک در این رابطه استدلال هایی هم دارند .

نگارنده نیز بر این باور است که کازرون استعدادهای فراوانی دارد لیکن همان طور که گفته شد عمده پتانسیل ها و عوامل درخشش و پویایی فرهنگی کازرون بالقوه است و نیاز به برنامه ریزی های بلند مدت و با جهت گیری ثابت و به دور از اعمال سلیقه های سیاسی و بر اساس ایدئولوژی فرهنگی نظام اسلامی و البته با مدیریت نیروهای ثابت قدم ، دلسوز و اصیل کازرونی همراه باشد امری که با این که در نگاه اول بعید به نظر می آید اما می توان نیم نگاهی مهربانانه به تحقق آن داشت .

 

نمایشگاهی ضعیف

امروز برای برخی کتب علمی مورد نیاز و البته برای تهیه کتب مورد مطالعه ام در موارد جانبی و در کنا آن بازدید از غرفه " نشر کازرونیه " به نمایشگاه بین المللی کتاب تهران رفتم . از قبل لیست کتب عربی بخش ارزی را دیده بودم و با این اطمینان که کارم امروز انجام می پذیرد با استفاده از کارت خرید کی از دوستان قصد تهیه چند جلد کتاب داشتم . ساعت 6 راه افتادم و ساعت 8 در نمایشگاه بودم و در صف تهیه کارت خرید . حدود یک ساعت در صف بودیم تا خبر رسانی خبر آورد که علافیم و امسال خبری از فروش ارزی کتب عربی نیست و باید ریالی تهیه کرد و این یعنی 5 /2 شدن قیمت کتب . در حال ناراحتی از این همه راه و وقت و کلاس نرفته بودم و به سمت بخش  کتب عمومی حرکت کردم تا حداقل به دو هدف دیگرم برسم . درها هنوز باز نشده بود و ناشران هم هر کدام با مقدار فراوانی ازکتاب پشت درها ایستاده بودند و منتظر باز شدن درها . در میان کسانی که منتظر بودند فردی را دیدم که سخت در حال مطالعه ویژه نامه تحلیل خبر این هفته روزنامه اعتماد بود و با حرص و ولعی فراوان مقاله " هاشمی شاهرودی ، عضو جدید باشگاه منتقدان " آن را می خواند و از نگاهش تایید عمیقی بر تحلیل این نشریه که تا حدودی بیراه بود ، مشاهده می شد . رفتم و در کنارش ویژه نامه خودم را مرتب کردم و به سرفصل هایش نگاهی انداختم و با یک سلام و احوال پرسی صحبتمان آغاز شد . این را قبل از ادامه ماجرا عرض کنم که نمایشگاهی که امروز دیدم در سطحی به مراتب پایین تر از نمایشگاه های سال های گذشته بود و پر از ایراد و اشکال . ناشری می گفت که صبح روز اول نمایشگاه ساعت 5 غرفه ها را تحویل داده اند و بخاطر همین است که بسیاری از ناشرین با کتاب هایشان پشت درهای بسته بودند. دوست تازه مان نیز یک اشکال دینی کرد و گدر کنار آن همه انتقاد از وضعیت نمایشگاه در راستای اثبات و همراه نمودن من با انتقاداتش گفت : " اصلا از لحاظ شرعی و اخلاقی هم که نگاه کنی اینجا نا سلامتی مصلی است و هر کسی با هر وضعیتی که نمی تونه وارد بشه ، آقا اصلا این ها عقل رو توی کارهایشان تعطیل کرده اند . " بگذریم که رفتیم کتاب های مورد نیاز را هم خریدیم و در ادامه یک بار دیگر هم نا امید شدیم از شادی از غرفه دار بودن کازرون در نمایشگاه بین المللی کتاب چرا که کتاب های " نشر کازرونیه " را در غرفه " بنیاد فارس شناسی " دیدم آن هم 5 یا 6 عنوان که البته کتاب " آشپزی مردم کازرون مرحوم مظلوم زاده " هم بود . من هم  کتاب " بیشاپور و کازرون " دکتر ثواقب را خریدم و آمدم .

در هر حال اگر این کتب مطالعاتی را هم نمی خریدم فکر می کنم از این همه بی نظمی در نمایشگاه سکته می کردم ، آن هم نمایشگاهی که آبرویی بود برای فرهنگ کشورمان . در هر حال امیدوارم که سال آینده همه ی این اشکالات اصلاح گردد.